กิจกรรมนักศึกษา

วีดิทัศน์นำเสนอศูนย์เตรียมความพร้อมเพื่อการทำงาน ( Career Preparation Center) มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต

วางเเผนใช้เงิน

วางเเผนใช้เงิน



            สิ่งที่จำเป็นที่สุดในการใช้ชีวิตเเบบเด็กหอ คือการวางเเผนทางการเงินให้ดีครับ ไม่เช่นนั้นเเล้วมีหลายท่านที่ไม่ได้วางเเผนก็ลำบากกันไปตามๆ กัน เพราะหลายท่านอาจได้เงินค่าใช้จ่ายในเเต่หละเดือนเป็นเงินก้อน เเละยิ่งไม่ได้ทำงานเสริมเเล้วหละก็ เป็นความเสี่ยงอย่างมากครับที่เราจะไม่มีเงินใช้จ่าย
           
           สิ่งนี้เกิดขึ้นกับทุกคนครับ เเต่บางที่ก็ขึ้นอยู่กับฐานะทางบ้านด้วย หากฐานะทางบ้านดี ก็ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรมากมายเพราะถ้าหากเงินหมดจริงๆ ก็สามารถโทรไปขอกับผู้ปกครองได้สบายๆ เเต่จะมาหนักกับคนที่ฐานะทางบ้านไม่ค่อยดี อย่างผมน่ะสิครับหรือกับเพื่อนคนอื่น ๆ ถ้าหมดขึ้นมาจริงๆ นิเครียดเลยต้องกินมาม่าๆ อาหารเด็จอย่างหลีกเลี้ยงไม่ได้ เเน่นอน
             
           สุดท้ายขอฝากไว้เเล้วกันครับทริคเล็กๆ น้อยๆ ก็เก็บเอาไปใช้กันให้ดีหละครับเราอยู่ในวัยเรียน ยังหาเงินเองไม่ได้ สิ่งไหนไม่จำเป็นก็อย่าได้ชื้อมาให้ พ่อเเม่ต้องทำงานหนักเพิ่มากขึ้นนะครับ








คำคมประจำโพสต์
 
 "คนที่มีการวางเเผน   ยอดไม่ได้ลำบากในภายภาคหน้า"



โดย : เด็กหอ




หากผิดพลาดประการใดก็น้อมรับคำติชมเพื่อแก้ไขในลำดับต่อไป

มาม่า อาหารชั้นยอดเด็กหอ

มาม่า อาหารชั้นยอดเด็กหอ

               


                  ผมคิดว่าหลายคนที่เป็นนักศึกษา นักเรียนหรือวัยทำงานก็ต้องรู้จักอาหารที่เเทบทุกคนต้องใช้เพื่อความอยู่รอดในยามที่เราไม่มีเงินเพียงพอที่จะชื้ออาหารดีๆ กินในมื้อนั้น ต้องยอมรับเลยว่า มาม่า
เป็นอาหารสำเร็จรูปที่ได้รับความนนิยมเป็นอย่างสูง เพราะง่ายต่อการกินเเละราคาไม่เเพง ผมเองก็ต้องชื้อมาเก็บไว้ในยามฉุกเฉินเหมือนกันครับ

                 เมื่อยังอยู่ในช่วงเวลาของการเรียนรู้ยังไม่สามารถหาเงินได้เอง เราจำเป็นต้องทำทุกอย่างเพื่อที่จะลดค่าใช้จ่ายในส่วนที่ไม่จำเป็น อย่างไรก็ตามในการรับประทานมาม่าในปริมาณมากๆ ก็ไม่ดีต่อสุขภาพเหมือนกัน เราควรกินในปริมาณที่พอเหมาะ เพราะถ้ารับประทานเป็นจำนวนมากๆ ล้มป่วยต้องเข้าโรงพยาบาลไม่คุ้มกันพอดี
               
                 ท้ายนี้การกินการอยู่ของผู้ที่พักอาศัยอยู่หอนั้น ต้องมีการวางเเผนการเงินให้ดีไม่เช่นนั้นก็ต้องกิน มาม่าเป็นเดือนๆ เเน่ๆ ครับ




คำคมประจำโพสต์

"ประหยัดวันหละนิด        ชีวิตจะเเจ่มใส่"



 เด็กหอ




หากผิดพลาดประการใดก็น้อมรับคำติชมเพื่อแก้ไขในลำดับต่อไป

เทคนิคสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในการอยู่หอ

เทคนิคสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในการอยู่หอ

            ในการที่เราจะอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสถานที่เเห่งใหม่ จำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องรู้จักมารยาทในการอยู่รวมกันกับคนอื่นๆ นั้น เพราะถ้าเรามีมารยาท มีการวางตัวที่ดีนั้นบรรยากาศของการอยู่ร่วมกันก็จะดีไปด้วย ทั้งนี้ผมจะมีเท็คนิคดีๆ ให้ทุกท่านได้ลองอ่านเพื่อนเป็นข้อคิดให้กับบางท่านได้นำไปใช้
       
          - อย่าเเสดงความเป็นตัวตนออกมาเกินความจำเป็นเพราะบางทีตัวตนของเรา คนอื่นอาจจะรับได้ หรือไม่ก็ไม่ชอบครับ
          - การเล่นคอมพิวเตอร์ หรือดูทีวีควรจะเปิดเสียงให้พอดีไม่เสียงดังจนเกินไป
          - เก็บของใช้ส่วนตัวให้เรียบร้อย
          - พยายามอย่าชวนเพื่อนคนอื่น มาเล่นที่ห้องบ่อยมากนัก
          - มีน้ำใจซึ่งกันเเหละกัน
          - พยายามอย่าทำในสิ่งที่เพื่อนไม่ชอบ
          - เรียนรู้นิสัยใจคอของเพื่อนเราให้ท่องเเท้
          - ช่วยกันดูเเล ปัดกวาดห้องให้สะอาดอยู่เสมอ

          ดังที่กล่าวมานี้อาจเป็นเทคนิคเล็กๆ น้อยๆ ที่บางคนท่านอาจรู้อยู่เเล้วเเต่ก็มีอีกหลายท่านที่ละเลยหรือคิดไม่ถึง จนต้องย้ายหอพักบ่อยๆ เพราะอยู่ด้วยกันไม่ได้




คำคมประจำโพสต์
 
 "สำเนียงส่อภาษา   กิริยาส่อสกุล"



โดย : เด็กหอ


หากผิดพลาดประการใดก็น้อมรับคำติชมเพื่อแก้ไขในลำดับต่อไป

จัดห้องให้เป็นระเบียบ

 

           
             เรื่องราววันนี้เป็นเรื่องราวที่ต่อจากตอนที่แล้ว จากครั้งที่ผ่านมาผมได้พูดถึงการหาที่พักแห่งใหม่
แล้วก็เจอหอพักที่ตัวเองต้องการ หอใหม่แห่งนี้ที่ผมย้ายเค้ามาอยู่ไม่มีเฟอร์นิเจอร์เลยนะครับ ผมต้องหาชื้ออะไรที่พอจำเป็นในช่วงแรก เข้ามาใช้ก่อน ไม่ว่าจะเป็นที่นอน ตู้เสื้อผ้า ไม้กวาด หรือแม้แต่กะละมังซักผ้า เหนื่อยมากๆ สำหรับการจัดห้องใหม่ต้องปัดกวาด ถูใหม่หมด โดยพวกเราช่วยกันทำทั้งวัน กว่าจะย้ายอะไรต่อมิอะไรเข้าที่มันช่างเป็นเรื่องที่เมื่อยตัวสุดๆ

             พวกเราใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการจัดการห้อง ร่วมถึงของใช้ส่วนตัวเอง ตนเองจัดอันนั้น งัดอันนี้วุ่นวายไปหมด ถึงตรงนี้เราต้องใช้เวลานานมาก ถึงอะไรจะเข้าที่เข้าทาง ผมขอแทรกสาระนิดหน่อยครับ" สำหรับการมาอยู่หอร่วมกันกับเพื่อนคนอื่นที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ก็ขอให้ทุกคนจงลำลึกไว้เสมอนะครับว่าความเกรงอกเกรงใจต้องมาเป็นอันดับแรกเพราะถ้าไม่มีในส่วนนี้ผมรับรองเลยครับว่าอยู่กันไม่ได้" พอทุกอย่างเริ่มเข้าที่ห้องของพวกเราก็น่าอยู่ขึ้นมากครับ

             สุดท้ายการย้ายของเข้าหอแห่งใหม่ก็ประสบผลสำเร็จด้วยหยาดเหงื่อที่ไหลออกมาอย่างกับสายน้ำ แต่ก็คุ่มค่ากับเวลาที่เสียไปครับ ทั้งนี้เรื่องราวในบทความแรกๆ ผมจะพยายามบรรยายถึงความรู้นึกคิดต่างๆให้ทุกคนได้รับรู้ แต่บทความถัดๆ ไปก็จะเริ่มมีสาระที่เป็นประโยชน์ต่อทุกคนมากขึ้นนะครับ สำหรับวันนี้เรื่องการย้ายของผมคงมีแค่นี้และเจอกันใหม่กับบทความต่อไปนะครับ

 





คำคมประจำโพสต์


"ท้อได้  แต่อย่าถอย"  จงสู้ต่อไปทาเคชิ ฮ่าาา...

โดย : เด็กหอ


หากผิดพลาดประการใดก็น้อมรับคำติชมเพื่อแก้ไขในลำดับต่อไป

หาหอพักเเห่งใหม่

                   

                 





                     จากบทความตอนที่แล้วผมได้พูดถึงเรื่องการเดินทางมายังกรุงเทพ ในบทความนี้ผมจะกล่าวการหาที่พักอาศัยในตลอด4 ปีที่เรียนนี้ ซึ่งแน่นอนครับมันเป็นไปได้ยากมากที่เราจะหาหอพักที่ดีๆ ภายในเวลาอันเร็วแล้ว ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะไปพักอยู่กับเพื่อนก่อนครับ ซึ่งอยู่ห่างจากมหาลัยของผมโดยสมควรต้องนั่งรถเป็น ชั่วโมงๆ ขอบอกครับว่าเหนื่อยเอามากๆ ซึ่งหอที่ผมมาอยู่กลับเพื่อนนี้เป็นหอพักอยู่ติดกับมหาลัยราชภัฎแห่งหนึ่งโดยราคาค่าเช่าก็ค่อนข้างแพงอยู่เหมือนกัน ผมจึงเริ่มที่จะมองหาหอใหม่อยู่โดยเร็วเพราะสงสารพ่อแม่ที่ท่านต้องทำงานหนัก

                   ผมใช้เวลาไม่นานครับในการหาหอใหม่ ซึ่งผมได้เจอเพื่อนใหม่และถามว่ามีใครที่ยังไม่มีหอพักบางไหม และตอนนั้นเองก็มีเพื่อนที่เค้ากำลังหาหอใหม่อยู่เหมือนกัน  เป็นโอกาสที่ดี ผมเลยนัดเพื่อนคนที่จะอยู่ด้วยและเพื่อนที่พอคุ้นกัน 5-6 คนเดินหาหอพักไปด้วยกันทีหละซอยๆ ของบริเวณที่อยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัย เราเดินหาอยู่นานครับแต่ก็ไม่มีหอซักแห่งไหนที่ว่างเลย ที่พอมีว่างก็แพง และบางที่ก็แคบเกินไป เราเริ่มคิดแล้วว่าวันนี้คงไม่ได้หอพักแห่งใหม่แน่ๆ แต่บังเอิญครับตอนที่เราเดินกลับมายังมหาลัยนั้นเหลือบมองไปเห็นแผ่นกระดาษโฆษณาหอพักแห่งหนึ่ง จึงได้โทรไปถามแล้วขึ้นโดยเมล์ไปดูที่นั้น ไหนก็หาทั้งวันแล้วต้องหาให้คุ้ม

                 หลังจากเรานั่งรถเมล์มาสักพักก็ถึงที่หมายเราเดินเข้าไปตามซอยเรื่อย ๆ ถามหอนั้นเข้าหอนี้ แต่ก็ยังไม่ได้ที่ถูกใจอยู่ดีจนกระทั้งมาเจอหอที่สูงตระง่า อยู่ตรงหน้าประมาณ 10 ชั้นได้ก็เลยลองเข้าไปดูห้อง โดยร่วมแล้วห้องก็ค่อนข้างเล็ก แต่อากาศก็ถ่ายเทสะดวกพอสมควรเราจึงตัดสินใจจะเอาที่นี่แหละ ไม่ไปแล้วที่อื่นเลยวางมัดจำไว้ 500 เสร็จจากนั้นเราก็เดินทางออกมาเพื่อที่จะกลับหอ เพราะตอนนั้นเริ่มจะมืดแล้วพอเราเดินออกมาเรื่อยๆ ตาผมก็เหลือบไปเห็นป้ายเช่าหออีกนั้นแหละ แต่ผมไม่ได้ว่าอะไรจนกระทั้งป้าคนที่เป็นเจ้าของหอเค้าเดินมาทักว่ากำลังหาหอกันอยู่หรอ เค้าเลยชวนไปดูหอของเค้าพอเราเดินไปถึงและเข้าไปดูห้องต้องอึ้งครับเพราะห้องมันใหญ่มาก มัวพูดพร่ำทำเพลงไรหละ เอ๊ยเป็นเสียงเดียวกันว่าเอาที่นี่แหละ 555 ยอมเสียค่ามัดจำ 500 หลังจากนั้นประมาณ 1 เดือนเราก็ย้ายของมาอยู่กับเพื่อน 3 คนแเละเริ่มใช้ชีวิตเด็กหอกันอย่างเต็มตัว

คำคมประจำโพส


"คับที่อยู่ได้   คับใจอยู่ยาก"

โดย : เด็กหอ

หากผิดพลาดประการใดก็น้อมรับคำติชมเพื่อเเก้ใขในลำดับต่อไป

เตรียมตัวเดินทาง เด็กหอ

                                                                                                             


                 




                      เมื่อได้ที่เรียนต่อหรือบางคนอาจเป็นที่ทำงาน สิ่งที่เราจะต้องทำต่อจากนี้คือการเตรียมตัวที่จะเดินทางออกไปจากบ้านที่เคยอยู่ เคยกิน เคยเล่น เคยนอน เเละอีกสาระพัดเคยที่เราทำอยู่จนเป็นนิสัย ถึงตอนนี้สิ่งเหล่านั้นเราต้องทิ้งไว้ด้านหลัง เเล้วมุ่งไปยังข้างหน้าด้วยความมุ่งมั่น เหนือสิ่งอื่นใดนอกจากการที่เราจะต้องเตรียมตัวให้พร้อมเเล้ว สิ่งสำครับที่สุดของชีวิตเด็กหอ ก็คือ "เตรียมใจ" ครับซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญมากโดยจะเกิดขึ้นกับทุกคนครับไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือชายเพียงเเต่จะมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่เเต่หละรายบุคคลไปว่าจะมีสภาพจิตใจเข็มเเข็งสักเพียงไร
       
              มันไม่ใช้เรื่องเเปลงอะไรเลยครับที่คนเราจะคิดถึงสิ่งเก่าๆ สถานที่ หรือเเม้กระทั้งบุคคลต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นพ่อ เเม่ พี่น้อง ญาติสนิมมิตรสหาย ที่เคยพูด เคยจากัน เมื่อเดินทางมาพบกับสิ่งใหม่ๆ สภาพเเวดล้อมใหม่ๆ เเน่นอนครับมนุษย์เราสามารถปรับตัวเค้ากับสิ่งเรานั้นได้อย่างเเน่นอน เเต่จะช้าหรือเร็วก็ขึ้นอยู่กับเเต่หละบุคคลอยู่ดี สำหรับตัวผมวันเเรกที่มาถึงยังสถานที่ใหม่นั้น ผมมีความรู้สึกได้ทันที่ถึงความวุ่นวานโกลาหล.."ผมเป็นคนบ้านนอกเเล้วเข้ามาเรียนที่กรุงเทพ น่ะครับ"  ที่เเตกต่างที่เห็นได้ชัดเลยคือ รถครับ!!! ไม่ว่าจะรถยนต์ รถเมล์ รถมอเตอร์ไชต์วิ่งไปวิ่งมาเวียนหัวไปหมด ทุกที่เติมไปด้วยรถที่วิ่งไปวิ่งมาเต็มไปหมดบางทีก็จอดติดไฟเเดงยาวเป็นกิโลก็มีเห็นเเล้วมันช่างน่าเวทนาเสียจริง

            นอกจากความเเตกต่างสภาพความเป็นอยู่เเล้ว อันนั้นก็สำคัญครับ "ภาษา" โอ๊ !!! ผมพูดเเต่อีสานเเล้วผมจะพูดไทยกับเค้าได้หรือเปล่านิ ตอนเเรกนะครับก่อนที่จะขึ้นมาเรียนที่กรุงเทพผมคิดไว้เเล้วว่าจะพูดเเต่อีสานนี้เเหละ เเต่ที่ไหนได้หละเอาเข้าจริง ตายหละหว่าา ไม่มีใครคุยกับเรารู้เรื่องเราต้องค่อยๆ หัดพูดไทยให้ทท่อง !!! เอ๊ยคล่อง 555 เเละผมก็ใช้เวลาอยู่นานเลยหละครับกว่าจะพอพูดได้สำเนียงไทยบ้าง สำหรับตอนนี้ก็คงพอเเค่นี้ก่อนนะครับเดียว วันหลังผมจะมาพูดถึงการไปดูหอพักเเก่นเรื่องของเราครับ ว่าจะสนุกมากสักเเค่ไหน

คำคมประจำโพส

 "รักในวัยเรียน     เหมือนจุดเทียนกลางสายฝน"

โดย : เด็กหอ

หากผิดพลาดประการใดก็น้อมรับคำติชมเพื่อเเก้ใขในโอกาสต่อไป

จุดเริ่มต้น เด็กหอ

                                                                                                           

           

              ชีวิตของมนุษย์อย่างเราตั้งเเต่เกิดมา จากที่เป็นเด็กเเล้วโตกลายเป็นผู้ใหญ่จะมีช่วงเวลาหนึ่งของการดำรงชีวิตที่เปลี่ยนเเปลงไปอย่างสิ้งเชิง นั้นคือช่วงเวลาของการเป็นวัยรุ่น ซึ่งจะมีวิถีชีวิตการดำเนินชีวิตไปตามเเนวที่ตนเองชื่นชอบเเละจะมีอิสระในการคิดการตัดสินใจ เเละยิ่งอยู่ใกลจากการดูเเลของพ่อเเม่ จึงทำให้เกิดการเรียนรู้เเละเจอกับปัญหาต่างๆ มากมายทั้งร้ายเเละดีเก็บเกี่ยวเป็นเวลาหลายปีกลายเป็นประสบการณ์ เเละทำให้มีความเป็นผู้ใหญ่ขึ้นไปภายในตัว

           

             ช่วงเวลาดังที่กล่าวมานี้คงจะตรงเเละหนี้ไม่พ้นของวัยรุ่รหรือนักศึกษาหรือเเม้กระทั้งนักเรียน เเม้กระทั่งผู้ที่ไม่ได้เรียนต่อเเต่มาทำงานต่างถิ่นจึงจำเป็นต้องเช่าหอพักอยู่อาศัย ซึ่งนักศึกษาบางคนที่ไม่ได้อยู่บ้านกับพ่อเเม่เเต่อาศัยอยู่ที่ห้องเช่าหรือหอพักเเทน ซึ่งจะมีความรู้สึกที่เเตกต่างจากอยู่บ้านอย่างสิ้นเชิง ทั้งการกิน การอยู่ การใช้จ่าย ทุกอย่างล้วนเเต่เป็นสิ่งใหม่ของของวันรุ่น อีกทั้งความรู้สึกที่เเตกต่างไปจากเดิม เช่น ความคิดถึงบ้านหรือสถานที่ที่เคยอยู่เป็นประจำ การเจอสิ่งเเปลกๆใหม่ เข้ามาในชีวิต

    

        ดังที่กล่าวมาทุกวันนี้โลกของเราได้พัฒนามากจนตามเเทบไม่ทัน ทั้งอินเทอร์เน็ต การเดินทาง การสื่อสาร เป็นต้น ล้วนเเล้วมีความสะดวกสบายมากยิ่งขึ้น ดังนั้นการใช้ชีวิตของการอยู่หอพัก เราจำเป็นต้องมีการวางเเผนไม่หลงลืมตัว รู้จักคบเพื่อน รู้จักการถ่อยทีถ่อยอาศัยกัน มีความประหยัดอดออมเพราะค่าใช้จ่ายการอยู่หอพักจะสูงกว่าที่เราอยู่บ้านเป็นหลายเท่าตัว ดังนั้นสถานศึกษา โรงเรียน มหาวิทยาลัย มีมากมายภายในประเทศเรา เพราะฉะนั้นจะมีจำนวนไม่น้อยเลยของจำนวนผู้ที่พักอาศัยอยู่ที่หอเป็นจำนวนมาก นั้นจึงเป็นที่มาของการเล่าประสบการร์เรื่องต่างๆ มาเล่าสู่กันฟัง ให้สนุกตื่นเต้นมีสาระ เเละนำไปใช้ได้ในการเรียนมหาลัยได้

คำคมประจำโพส


"สุราไม่ได้สร้างวีรบุรษ   เเต้วีรบุรุษขาดสุราไม่ได้"

โดย : เด็กหอ

หากผิดพลาดประการใดก็น้อมรับคำติชมเพื่อเเก้ใขในลำดับต่อไป